Założenia:

Osoba odbywająca karę pozbawienia wolności przed trafieniem do jednostki penitencjarnej stanowi część społeczeństwa, jest członkiem rodziny, rodzicem. W chwili odłączenia od rodziny każdy z jej członków narażony jest na traumę związaną z tym wydarzeniem, jak również rozluźnienie więzi. Priorytetem w takiej sytuacji jest podjęcie działań , które zminimalizowałyby negatywne skutki związane z rozłąką.

Utrzymanie bliskiego wartościowego kontaktu jest cenne dla każdego z członków rodziny. Osoba osadzona nadal realizuje role rodzicielskie, czuje się ważna, łatwiej wchodzi w proces resocjalizacji. Partner zyskuje poczucie wsparcia go w procesie wychowania dziecka, natomiast u dziecka poprzez kontakt z rodzicem zminimalizowane zostaje poczucie opuszczenia czy odrzucenia.

Oddziaływania o charakterze edukacyjnym dla rodziców oprócz spełniania przedstawionych powyżej funkcji dają również możliwość podjęcia przez osobę skazaną pracy nad wzrostem kompetencji wychowawczych, wyrażaniem własnych uczuć, panowania nad emocjami. Osoba skazana może zatem po pierwsze zyskać lepszy wgląd w samego siebie, po drugie wykorzystać czas na zyskanie nowych umiejętności po trzecie zadbać o podtrzymanie pozytywnych relacji z dzieckiem i rodziną.

Podstawy teoretyczne:

Program warsztatów opracowany jest na podstawie realizowanego w Polsce od kilkunastu lat Programu „Szkoła dla rodziców i wychowawców”, opartego na koncepcji T. Gordona ujętej w książce „Wychowanie bez porażek” oraz cyklu książek A. Faber i E. Mazlish „Jak mówić żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać żeby dzieci do nas mówiły”.

Program warsztatów dostosowany jest do potrzeb i realiów osób odbywających karę pozbawienia wolności.

Adresaci:

Adresatami projektu są rodzice, osoby odbywające karę pozbawienia wolności. Wyboru uczestników dokonuje osoba wyznaczona do koordynacji projektu z ramienia jednostki penitencjarnej, w której odbywał się będzie projekt.

Cele projektu:

Cele główne:

1. Wzrost kompetencji wychowawczych.
2. Odbudowa relacji rodzicielskich.

Cele szczegółowe:

1. Utrzymanie realizacji ról rodzicielskich.
2. Zyskanie wglądu w siebie, komunikowania się z własnymi emocjami, umiejętność wyrażania uczuć.
3. Uświadomienie wagi podnoszenia kompetencji wychowawczych dla lepszego funkcjonowania systemu rodzinnego.
4. Zmniejszenie ryzyka powrotu osoby skazanej na drogę przestępczą.
5. Zmniejszenie traumy dziecka związanej z oddzieleniem od rodzica.
6. Zmniejszenie prawdopodobieństwa powielania przez dziecko osoby osadzonej zachowań destrukcyjnych.
7. Promocja działań podnoszących kompetencje wychowawcze wśród personelu jednostek penitencjarnych, możliwość samodzielnej realizacji działań.

Etapy wdrażania:

1. Pozyskanie zainteresowanych współpracą jednostek penitencjarnych.
2. Prezentacja szczegółowych założeń projektu oraz uzyskanie zgody na wdrożenie go do jednostki penitencjarnej.
3. Pozyskanie osoby prowadzącej warsztaty przez realizatora projektu.
4. Wyznaczenie osoby odpowiedzialnej za realizację projektu z ramienia jednostki – koordynatora – opiekuna.
5. Dobór grupy uczestników warsztatów przez koordynatora – opiekuna.
6. Przeprowadzenie cyklu warsztatów podnoszących kompetencje rodzicielskie i odbudowujących relacje rodzicielskie.
7. Rozeznanie możliwości uzyskania dalszego wsparcia dla uczestników szkolenia po zakończeniu odbywania kary pozbawienia wolności.
8. Ewaluacja po zakończeniu cyklu warsztatów.
9. Zapewnienie możliwości konsultacji w przypadku prowadzenia zajęć o podobnej tematyce przez kadrę jednostki penitencjarnej.